- MURAFAA
- Karşılıklı hak iddia ederek konuşmak. * Bir dâvâ için birisini hâkim huzuruna celb ettirmek. Yüzleşerek muhakeme olunmak
Yeni Lügat Türkçe Sözlük . 2009.
Yeni Lügat Türkçe Sözlük . 2009.
MÜRAFAA — (Bak: Murâfaa … Yeni Lügat Türkçe Sözlük
murafaa — is., huk., esk., Ar. murāfaˁa Duruşma … Çağatay Osmanlı Sözlük
murâfaa — (A.) [ ﻪﻌﻓاﺮﻡ ] duruşma … Osmanli Türkçesİ sözlüğü
murafaa (mürafaa) — sözlü duruşma; genellikle Yargıtay da veya İdare Mahkeme’lerinde yapılan duruşmaya verilen ad … Hukuk Sözlüğü
duruşma — is., huk. Davacı ile davalının yargıç karşısında hazır bulundukları yargılama evresi, mahkeme, murafaa Ortada zaptiyesiyle, hapishanesiyle, hâkimleri, duruşmaları ile devlet kuvveti vardı, karşı durulamazdı. T. Buğra Birleşik Sözler açık duruşma… … Çağatay Osmanlı Sözlük
MURAFİ' — (Ref . den) Murâfaa eden … Yeni Lügat Türkçe Sözlük
duruşma — Davacı ile davalının yargıç karşısında hazır bulundukları yargılama evresi, mahkeme, murafaa … Hukuk Sözlüğü